من با که گويم اين که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تيره غربت نهان شده
بانوي بي نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده
ای همیشه جاری! ایبهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم کهمعنویت
رشتههای چادرت دستنیاز میآویزد و معرفت به غبار آستان خانهات بوسه میزند. برهوت
این دنیای خاکی شایانمیزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخمها و
داغها و در هجرانپدر غریبانه زیستی و در وداع شبانهات با پهلویی شکسته، خانه گلین را به امید آغوش
بهشتی پدر ترکگفتی...
اینجانب با تسلیت این مصیبت به حضرت بقیةالله ارواحنا له الفدا و رهبری معظم انقلاب و کلیه مردم ولایت مدار و مومن آن دیار خود را شریک این غم جان فرسا میدانم که شاعر می فرماید:
دل از غم فاطمه توان دارد ، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ، نه